eerste deel
Blijf op de hoogte en volg De Perre
30 April 2018 | Madagascar, Moramanga
Enfin, 't is gelukt
Aangezien internet op foon meer niet dan wel werkt, ziehier dan toch maar een verslag
Dinsdag ochtend vertrokken uit Havana Resort in Antananarivo.
GPS netjes ingeschakeld op jawel, Moramanga. Ligt op de N2, en mijn hotel ligt ook zo goed als op de N2
Kan niet foutgaan
Kan heel erg fout gaan, uiteindelijk zowat 60 km gedaan waarvan een heel deel op en off piste
Loodzwaar dus, met gebrekkige conditie, overgewicht, behoorlijk warm enz
Uiteindelijk vindt je overal miniwinkeltjes, en om 15u besloten om maar eens te gaan polsen wat mogelijk was voor de nacht.
Verhaal in het kort, bij de mensen de halve bovenverdieping die als gastenkamer diende, ter beschikking gekregen.
Intussen had ik begrepen dat ik zowat parallel met de N2 aan het rijden was (ben eens benieuwd naar mijn gereden route op groot scherm)
De volgende dag terug de piste op met als doel de N2 te vinden.
Is ook wel gelukt, al heb ik wel nieuwe piste's geopend. Waren ze niet allemaal even blij mee.
Tegen de avond had ik begrepen dat mijn vest er niet meer bijwas.
Donderdag de N2 dus op tot ik Mandraka park tegenkom, lodgetoestanden, daarvoor moet je niet naar hier komen.
Aanvankelijk was ik van plan ergens een alternatief voor mijn vest aan te schaffen, maar dat was buiten mijn XL afmetingen gerekend.
Hier vindt je dus niets in XL.
Vrijdag een rustdag gehouden, en op GPS het punt van de overnachting van dinsdag teruggevonden.
Zaterdag teruggereden om vest te recupereren, en zondag nogmaals naar Mandraka park. Daar begrepen ze het ook niet meer allemaal.
Ik heb er trouwens een week over gedaan om een petje te vinden, tientallen winkeltjes aangedaan, alhoewel de helft vd mensen er een opheeft, geen petje te vinden. Tot in Moramanga, een stalletje met alleen maar petjes.
De pistes zijn van goed tot zeer moeilijk berijdbaar, zeer diepe sporen van ossenkarren en vervolgens erosie maken het soms echt moeilijk. Slopend voor zowel mens als fiets. Trouwens het achterlicht is als eerste door de natuurlijke selectie gesneuveld.
Voorlopig hersteld door Mr Colson, die van de plastiek bandjes, wonderdingen. (ook wel tie wraps genoemd)
Verder is het terrein zeer bergachtig met continu zware hellingen. Asfalt is goed met beperkt aantal putten.
Intussen een 300km op de teller, waarvan een 100 op en off piste.
Malgaschen zijn een zeer vriendelijk volkje, ook in het verkeer is het ondanks een vrij drukke weg behoorlijk aangenaam rijden is. Het feit dat ze vooral claxoneren als begroeting is daar een voorbeeld van. Nadeel is dat ze allemaal een omgebouwde scheepshoorn hebben/
Aangezien internet op foon meer niet dan wel werkt, ziehier dan toch maar een verslag
Dinsdag ochtend vertrokken uit Havana Resort in Antananarivo.
GPS netjes ingeschakeld op jawel, Moramanga. Ligt op de N2, en mijn hotel ligt ook zo goed als op de N2
Kan niet foutgaan
Kan heel erg fout gaan, uiteindelijk zowat 60 km gedaan waarvan een heel deel op en off piste
Loodzwaar dus, met gebrekkige conditie, overgewicht, behoorlijk warm enz
Uiteindelijk vindt je overal miniwinkeltjes, en om 15u besloten om maar eens te gaan polsen wat mogelijk was voor de nacht.
Verhaal in het kort, bij de mensen de halve bovenverdieping die als gastenkamer diende, ter beschikking gekregen.
Intussen had ik begrepen dat ik zowat parallel met de N2 aan het rijden was (ben eens benieuwd naar mijn gereden route op groot scherm)
De volgende dag terug de piste op met als doel de N2 te vinden.
Is ook wel gelukt, al heb ik wel nieuwe piste's geopend. Waren ze niet allemaal even blij mee.
Tegen de avond had ik begrepen dat mijn vest er niet meer bijwas.
Donderdag de N2 dus op tot ik Mandraka park tegenkom, lodgetoestanden, daarvoor moet je niet naar hier komen.
Aanvankelijk was ik van plan ergens een alternatief voor mijn vest aan te schaffen, maar dat was buiten mijn XL afmetingen gerekend.
Hier vindt je dus niets in XL.
Vrijdag een rustdag gehouden, en op GPS het punt van de overnachting van dinsdag teruggevonden.
Zaterdag teruggereden om vest te recupereren, en zondag nogmaals naar Mandraka park. Daar begrepen ze het ook niet meer allemaal.
Ik heb er trouwens een week over gedaan om een petje te vinden, tientallen winkeltjes aangedaan, alhoewel de helft vd mensen er een opheeft, geen petje te vinden. Tot in Moramanga, een stalletje met alleen maar petjes.
De pistes zijn van goed tot zeer moeilijk berijdbaar, zeer diepe sporen van ossenkarren en vervolgens erosie maken het soms echt moeilijk. Slopend voor zowel mens als fiets. Trouwens het achterlicht is als eerste door de natuurlijke selectie gesneuveld.
Voorlopig hersteld door Mr Colson, die van de plastiek bandjes, wonderdingen. (ook wel tie wraps genoemd)
Verder is het terrein zeer bergachtig met continu zware hellingen. Asfalt is goed met beperkt aantal putten.
Intussen een 300km op de teller, waarvan een 100 op en off piste.
Malgaschen zijn een zeer vriendelijk volkje, ook in het verkeer is het ondanks een vrij drukke weg behoorlijk aangenaam rijden is. Het feit dat ze vooral claxoneren als begroeting is daar een voorbeeld van. Nadeel is dat ze allemaal een omgebouwde scheepshoorn hebben/
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
