Kumasi deel 2

computer nr 2, eerste deed het niet meer, gelukkig het verslag nog kunnen opslaan. Tja, tisentblijft afrika he.
Enfin, ik ga het kort houden.
ben dus van Tamale via de oostelijke weg via Salaga gefietst met de bedoeling dat hier wat minder verkeer zou zijn, wat ook klopt. Het astvalt is het eerste deel nog wel ok, echter vlak voor Kpalbusi gaat het over in een, eerst zeer mooie, gravelpiste, nadien worden het putten en bulten, of wasbordribbels. Soms kom je nog stukken oude asfalt tegen. Het voordeel hiervan is dus veel minder verkeer.
Dan de oversteek van het Voltameer. Das wel de moeite, in een houten scheepje opeengepakt. Deed me heel hard denken aan de bootvluchtelingen in de middelandse zee. Het Voltameer staat nog vol restanten van het woud dat er stond voor het volliep (het is een stuwmeer)
In Atebubu heb ik de eerste regen gezien, voorafgegaan door plotse hevige wind, het zand dringt overal door, en dan een korte maar hevige bui.
Van opwarming van de aarde weten ze hier alles. Normaal is het hier nu de regenmaand bij uitstek. Uiteindelijk heb ik pas woensdagnacht in Ejura
de eerste echte regen gehad. Gisteren droog vertrokken maar niet lang. Tot in Mampong heb ik regen gehad. De rit viel gisteren ondangs de stevige hellingen goed mee, zodat ik eerst naar Agona gereden ben, en aangezien het daar vol zat, ik maar doorgereden ben naar Kumasi.
Het verkeer werd weer veel drukker natuurlijk, ik hoop dat het richting Accra wat minder is, maar ik vrees ervoor.
Voor de rest weinig echt spectaculair nieuws. Het feit dat je moet opletten en bij de pinken zijn, of ze zitten in je zakken, ze durven voor een blikje cola 4 cedi vragen, 2,8 euro dus.
De overzet over het Voltameer heb ik dubbel betaald, 20 Cedi. Ik kon kiezen, ja of nee. Tja, daar sta je dan.
Feit is dat de bevolking enorm vriendelijk is, veiligheid is duidelijk geen enkel probleem, of toch niet meer dan elders, maar ze gaan er nu eenmaal vanuit dat een blanke zijn zakken vol geld zitten.
Het feit dat je met de fiets reist helpt wel een beetje.
Politiecontroles zijn er heel regelmatig, maar met de fiets hoef je niet te sponsoren, soms laten ze je wel even staan, om te kijken of er toch niks te rapen valt, maar ik heb tijd.
De conditie was de eerste week zoals verwacht ondermaats. Intussen is die al een pak beter, gisteren 95km met vele zware hellingen en op het laatste nog een sprint van 16 km naar het centrum. Vooral op tijd eten en drinken zijn echt wel belangrijk. Het feit dat het hier niet meer zo heet is helpt ook.
Vandaag eerste rustdag in Kumasi. Misschien een het militair museum bezoeken, als ik het terugvind, gisteren langsgekomen.

Hare, allemaal de groeten.
Perre