Accra 2
Door: De Perre
Blijf op de hoogte en volg De Perre
10 Juni 2015 | België, Geel
Hare, weerom pc nummerke twee.
Ben dus zondag van Kumasi naar Nkawkaw gefietst, stevige tocht met behoorlijk druk en snel verkeer. Wel een goede fietsstrook met fijn asfalt van twee meter breed. De temperaturen varieren hier van 21`C tot 23`C smorgens naar 33`C a 39`C vanaf smiddags.
In bijna alle dorpen waren we wel aan het zingen en dansen. Ook in Nkawkaw. Enkele foto`s gemaakt, blijkt het achteraf een begrafenis te zijn geweest.
Maandag wilde ik in Nkawkaw in oostelijke richting de berg oversteken, volgens de kaart is dat een veel kleinere weg langs het Voltameer, met dus ook veel minder verkeer. Het zou vanuit het dorp wel een zeer steile klim worden. Was ook zo, echt wel. Gelukkig heb ik vooraan een zeer klein tandwiel, achteraan is groter dan vooraan. Soms kwam de fiets vooraan los van de grond, echt steil dus. Eenmaal boven nog enkele km op en neer, met soms dezelfde hellingsgraad maar dan korter. Nadien volgde wel de beloning met een afdaling in een prachtige omgeving. Veruit het mooiste stuk van de trip die ik tot nu toe gedaan heb.
Tot bijna halfweg aan het meer plots het asfalt ophield. Navraag bij de buurtbewoners... Blijkbaar niet mogelijk langs hier Accra te bereiken.
De weg liep over in een zandwg, ik moest toch een geprobeerd hebben he, niet te doen dus. Een zwaar beladen fiets, ik er nog bij, banden die keihard staan,... na enkele meter over het zand zak je erin, nog eens een poging, zelfde resultaat. Na enkele pogingen was ik 20m gevorderd. Hopeloos dus. Het enige alternatief was dezelfde weg terug naar boven, intussen in temperaturen tot 39`C. Ik moet bekennen dat het idee van een taxi wel in me opgekomen is.
Boven in een van de dorpen stond amerikaan me op te wachten, hij was very impressed dat ik de weg omhoog met deze fiets gedaan had, nadien kwam hij met de wagen langsrijden, en gaf zijn vrouw een zakje met banaan, mango en nootjes. Leuk!
De afdaling heb ik langs een andere weg gedaan, beetje onbedoeld, dankzij de GPS. Misschien nog steiler, maar een uitgespoelde gravelpiste under construction.
Vervolgens onder in het dorp ook onverhard over hobbelpaadjes. Blij dat ik terug op de weg uitkwam.
Verdergereden tot Jejeti, toen was het al na 17u en dus stilaan tijd om plaats voor de nacht te gaan zoeken. Navraag bij de local langs de straat leert me dat 300m verder links de onverharde weg op, een Guesthouse te vinden is. Voor de rest geen enkele aanduiding. Weerom het dorp in tussen de huizen, het grootste gebouw zien te vinden, en dan ben je er meestal wel heel dichtbij.
Buurtbewoners zijn nieuwsgierig, vragen beantwoorden enz.
Of het mogelijk is te overnachten? Ja! Maar blijkbaar moet de broer van de man des huizes eerst de man zien te bereiken. Vrouw en zoon zijn aanwezig, maar mag vermoedelijk de beslissing niet nemen.
Manu is een ex taxichauffeur (Accra) uit de buurt en geeft een rondleiding door het dorp, de markt en zijn huis. Ook het huis van zijn vrouw.
Het wordt al donker als ik te horen krijg dat ik niet in de Guesthouse kan overnachten. Geen probleem, Manu had al laten horen dat ik desnoods in zijn huis kan overnachten. Zo geschiedde.
Tis nog eens wat anders, geen elektra aanwezig, kaarslicht, een vat water staat in de hoek, een bed en een kist met wat persoonlijke spullen.
Meer is er niet te vinden. Enfin, slaapzak op de grond, liggen en slapen.
Het geld dat ik normaal aan de guesthouse geef, gaat naar Manu. Die van hierboven zal goed voor me zorgen wordt me verzekerd. Een hele geruststelling ;-)
Dinsdag maak ik de tocht naar Accra, fietsen is de stad is nooit leuk, ik besluit dan ook zo snel mogelijk de hoofdweg de verlaten en neem lukraak een plaats in de stad als doel. De GPS leidt me over verschrikkelijk hobbelige wegen door de stad. De modder valt nog wel mee, de bodem is behoorlijk rotsachtig, maar hier en daar zijn metersdiepe geulen door erosie, kwestie van er niet in te sukkelen.
Rond 17u kom ik in het midden van de wijken aan bij hotel Invisible. Een oase in vergelijking met de omgeving.
Vandaag verder het centrum ingereden, frans cafe, Robbin`s Dutch Cafe aangedaan.
Tot zover de updeet.
Groenten uit Accra
Ben dus zondag van Kumasi naar Nkawkaw gefietst, stevige tocht met behoorlijk druk en snel verkeer. Wel een goede fietsstrook met fijn asfalt van twee meter breed. De temperaturen varieren hier van 21`C tot 23`C smorgens naar 33`C a 39`C vanaf smiddags.
In bijna alle dorpen waren we wel aan het zingen en dansen. Ook in Nkawkaw. Enkele foto`s gemaakt, blijkt het achteraf een begrafenis te zijn geweest.
Maandag wilde ik in Nkawkaw in oostelijke richting de berg oversteken, volgens de kaart is dat een veel kleinere weg langs het Voltameer, met dus ook veel minder verkeer. Het zou vanuit het dorp wel een zeer steile klim worden. Was ook zo, echt wel. Gelukkig heb ik vooraan een zeer klein tandwiel, achteraan is groter dan vooraan. Soms kwam de fiets vooraan los van de grond, echt steil dus. Eenmaal boven nog enkele km op en neer, met soms dezelfde hellingsgraad maar dan korter. Nadien volgde wel de beloning met een afdaling in een prachtige omgeving. Veruit het mooiste stuk van de trip die ik tot nu toe gedaan heb.
Tot bijna halfweg aan het meer plots het asfalt ophield. Navraag bij de buurtbewoners... Blijkbaar niet mogelijk langs hier Accra te bereiken.
De weg liep over in een zandwg, ik moest toch een geprobeerd hebben he, niet te doen dus. Een zwaar beladen fiets, ik er nog bij, banden die keihard staan,... na enkele meter over het zand zak je erin, nog eens een poging, zelfde resultaat. Na enkele pogingen was ik 20m gevorderd. Hopeloos dus. Het enige alternatief was dezelfde weg terug naar boven, intussen in temperaturen tot 39`C. Ik moet bekennen dat het idee van een taxi wel in me opgekomen is.
Boven in een van de dorpen stond amerikaan me op te wachten, hij was very impressed dat ik de weg omhoog met deze fiets gedaan had, nadien kwam hij met de wagen langsrijden, en gaf zijn vrouw een zakje met banaan, mango en nootjes. Leuk!
De afdaling heb ik langs een andere weg gedaan, beetje onbedoeld, dankzij de GPS. Misschien nog steiler, maar een uitgespoelde gravelpiste under construction.
Vervolgens onder in het dorp ook onverhard over hobbelpaadjes. Blij dat ik terug op de weg uitkwam.
Verdergereden tot Jejeti, toen was het al na 17u en dus stilaan tijd om plaats voor de nacht te gaan zoeken. Navraag bij de local langs de straat leert me dat 300m verder links de onverharde weg op, een Guesthouse te vinden is. Voor de rest geen enkele aanduiding. Weerom het dorp in tussen de huizen, het grootste gebouw zien te vinden, en dan ben je er meestal wel heel dichtbij.
Buurtbewoners zijn nieuwsgierig, vragen beantwoorden enz.
Of het mogelijk is te overnachten? Ja! Maar blijkbaar moet de broer van de man des huizes eerst de man zien te bereiken. Vrouw en zoon zijn aanwezig, maar mag vermoedelijk de beslissing niet nemen.
Manu is een ex taxichauffeur (Accra) uit de buurt en geeft een rondleiding door het dorp, de markt en zijn huis. Ook het huis van zijn vrouw.
Het wordt al donker als ik te horen krijg dat ik niet in de Guesthouse kan overnachten. Geen probleem, Manu had al laten horen dat ik desnoods in zijn huis kan overnachten. Zo geschiedde.
Tis nog eens wat anders, geen elektra aanwezig, kaarslicht, een vat water staat in de hoek, een bed en een kist met wat persoonlijke spullen.
Meer is er niet te vinden. Enfin, slaapzak op de grond, liggen en slapen.
Het geld dat ik normaal aan de guesthouse geef, gaat naar Manu. Die van hierboven zal goed voor me zorgen wordt me verzekerd. Een hele geruststelling ;-)
Dinsdag maak ik de tocht naar Accra, fietsen is de stad is nooit leuk, ik besluit dan ook zo snel mogelijk de hoofdweg de verlaten en neem lukraak een plaats in de stad als doel. De GPS leidt me over verschrikkelijk hobbelige wegen door de stad. De modder valt nog wel mee, de bodem is behoorlijk rotsachtig, maar hier en daar zijn metersdiepe geulen door erosie, kwestie van er niet in te sukkelen.
Rond 17u kom ik in het midden van de wijken aan bij hotel Invisible. Een oase in vergelijking met de omgeving.
Vandaag verder het centrum ingereden, frans cafe, Robbin`s Dutch Cafe aangedaan.
Tot zover de updeet.
Groenten uit Accra
-
10 Juni 2015 - 21:04
Koen:
Wederom een zalig verslagje. Blijven posten perre! -
10 Juni 2015 - 22:36
Toon:
manman! je beleeft het avontuur van je leven zo lijkt me! super! geniet nog van deze mega ervaring! -
10 Juni 2015 - 22:40
Flipper:
Ge hebt de groeten van dien andere van Geel. Weer een tof verslag, morgen hier ook 30 graden, maar wel ellentrik en water. En je hebt weer een staking gemist! Groetjes van Bart en de Flipper.
-
11 Juni 2015 - 08:00
Jan:
Leuk verslag
Blijven gaan met die banaan!
-
11 Juni 2015 - 08:00
Jan:
Leuk verslag
Blijven gaan met die banaan!
-
11 Juni 2015 - 08:00
Jan:
Leuk verslag
Blijven gaan met die banaan!
-
11 Juni 2015 - 09:19
Pieterjan:
Ik heb op de kaart gezien dat je toch behoorlijke afstanden aflegt. Gaan we je nog herkennen als je terug bent?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
